Podstawy wapnowania gleby

Wapnowanie gleby jest jednym z podstawowych zabiegów agrotechnicznych, który ma na celu przygotowanie podłoża pod nawożenie, a docelowo pod wysiew i uprawę konkretnych roślin. W Polsce, gdzie występuje około połowa gleb o odczynie kwaśnym i bardzo kwaśnym, wapnowanie jest wręcz niezbędnym elementem produkcji rolnej. Podstawowe informacje na temat tego zabiegu znajdziesz w naszym artykule.

Po co wapnuje się glebę?

Silne zakwaszenie gleby, spowodowane przede wszystkim nadmiernym stosowaniem nawozów azotowych oraz ogólną mineralizacją materii organicznej, to jeden z najpilniejszych problemów, jakie musi rozwiązać przedsiębiorca rolny przed rozpoczęciem siewu.

Wapnowanie ma oczywiście na celu regulację pH gleby w kierunku odczynu lekko kwaśnego, a najlepiej obojętnego, w zależności od rodzaju uprawianej rośliny na danym stanowisku. pH można ustalić w oparciu o podstawowe badanie gleby.

Nie zapominajmy również, że proces wapnowania pozwala zaspokoić zapotrzebowanie roślin na ważny mikroelement, czyli wapń, który stanowi podstawowy budulec ścian komórkowych roślin uprawnych, zwiększając ich odporność na szkodniki, patogeny czy uszkodzenia mechaniczne.

Korzyści z wapnowania

Wapnowanie gleby umożliwia osiągnięcie optymalnego pH, które w przypadku większości roślin uprawnych mieści się w przedziale od 6,0 do 7,0. Jest to odczyn, który sprzyja pobieraniu dużej ilości składników odżywczych z gleby, w tym kluczowych makroelementów: azotu, fosforu oraz potasu. Tym samym można istotnie ograniczyć ilość stosowanych nawozów, co ma pozytywny wpływ zarówno na budżet rolnika, jak i stan środowiska naturalnego.

Warto dodać, że gleba o obojętnym lub tylko lekko kwaśnym odczynie ma lepsze właściwości aero-powietrzne, fizykochemiczne oraz sorpcyjne, co ma kluczowe znaczenie w kontekście utrzymującej się od wielu lat suszy rolniczej.

Wniosek jest zatem oczywisty: jeśli badanie gleby wykazało, że ma ona kwaśny lub bardzo kwaśny odczyn, to wapnowanie powinno mieć pierwszeństwo nad nawożeniem. Dopiero po uregulowaniu odczynu gleby można przejść do dalszych czynności agrotechnicznych.

Kiedy wapnować glebę?

Zabieg wapnowania zwykle przeprowadza się jesienią, szczególnie pod orkę przedzimową. Wynika to z faktu, iż rolnicy chcą wykorzystać sprzyjającą aurę, która z reguły przynosi sporą ilość opadów niezbędnych do przereagowania wapna z glebą.

Wielu rolników decyduje się jednak na wapnowanie gleby bezpośrednio na ściernisko, co jest alternatywą dla pożniwnego nawożenia azotem. Taki zabieg umożliwia bakteriom intensywne wiązanie azotu atmosferycznego, co z kolei ma pozytywny wpływ na skład gleby, umożliwiając zredukowanie ilości stosowanych nawozów azotowych.

W przypadku wapnowania zimowego, które jest jak najbardziej dopuszczalne, należy pamiętać o tym, że zabrania się stosowania nawozów wapniowych na gleby: zmarznięte, zalane, nasycone wodą, jak i przykryte śniegiem. Jeśli te warunki zostaną spełnione, czyli zima jest łagodna, to wapnowanie w okresie zimowym wydaje się być najlepszym rozwiązaniem (z uwagi na znaczną wilgotność gleby).